Alucard roept Leo Dunrey naar de ring

Alle lichten gaan uit en een rode gloed omringt de gehele arena. Rookwolken komen vanaf de Titantron grond omhoog en een zeer diepe lach is hoorbaar. De wolken vormen zich samen tot een bal en langzaam ontwaart zich de gedaante van Alucard uit de wolk. Hij loopt langzaam naar de ring toe en heeft een microfoon in zijn hand. Met een brede glimlach op zijn gezicht springt hij vanaf de grond over de touwen zo de ring in.

Brian Wolf:” Daar is hij toch! Die smerige vampier die denkt dat alles en iedereen maar om zijn wil heen draait. Bah! Ik heb eigenlijk al weinig zin om überhaupt nog iets te zeggen wanneer hij naar de ring komt.”

Horst Deckers:” Hou je maar een beetje gedeisd, Brian. Alucard is hier hoogstwaarschijnlijk om een mededeling te doen voor zijn match vanavond tegen Leo Dunrey. Nou, die heeft wekenlang stoer lopen doen en dit is het resultaat. Hij zal nu in de ring tegenover dit monster komen te staan..”

Alucard:" Oké, vanavond geen grappen of sarcasme stelletje zwakke sterfelijke mensen. Vanavond is het dan eindelijk zover dat ik tegen die afgekeurde carnavalsartiest mag gaan vechten. Dat stuk onbenul dat al weken denkt dat hij zonder consequenties, veilig in de backstage omgeving met een camerabeeld, mij kan lopen uitdagen. Eindelijk heeft ons zwakke excuus voor een General Manager dan toch besloten om er een confrontatie uit te halen. Misschien dat er dan toch nog hoop is voor deze federatie? Het zal mij benieuwen. "

Alucard krijgt een zeer kwade blik in zijn ogen als hij vanuit het midden van de ring ineens bovenop de turnbuckle springt.

Alucard:" Leo Dunrey! Sta op met die luie reet van je en kom hier, zodat we dit gevecht vampier tot loser kunnen bezelegen!"

-----

Alucard springt van de turnbuckle en zijn kwade gezicht vormt zich langzaam tot een zeer geniepige glimlach. Hij brengt de microfoon wederom terug naar zijn gezicht en reageert.

Alucard:" Meneer Dunrey.. Ik ben blij dat je eindelijk eens de noten laat zien om mij rechtstreeks toe te spreken. Je zegt dat je vaak zat in deze ring mij uitgedaagd hebt. Hoe kan het dan zo zijn dat je dit iedere keer doet met de weet dat ik niet in de buurt ben?"

Leo Dunrey:" Daar hebben we het weer! Een zwakke uitleg en pure onzin van jouw kant, meneer de figurant."

Alucard:" Figurant zeg je? Het feit dat ik vanaf de vloer beneden een sprong kan maken over de bovenste touwen deze ring in, noem jij figurant? Het feit dat ik mijn eigen wonden laat helen, terwijl het hele publiek het ziet noem je nep? Vraag de reporter die al weken met een onbekende griep in bed ligt maar hoe nep ik ben. En ga nu niet suggereren dat ik hem een SOA heb gegeven, daar hebben ze al voor getest namelijk, haha!"

Alucard vouwt zijn cape opzij en haalt er een rol pleisters uit. Hij pakt deze in een vuist en smijt ze met volle kracht naar Leo Dunrey toe. Leo slaat, zonder een spier te verrekken het projectiel aan de kant en kijkt met een emotieloze blik Alucard zijn kant op.

Alucard:" Dan moet je het zelf maar weten, oorlogsveteraan. Ik dacht je alvast wat pleisters te geven voor de wonden die je vanavond op zult lopen tegen mij. Maar als je dan toch zo graag de grote man uit wil blijven hangen. Dan zie je het zelf maar! Vanavond, jij en ik. Geen excuses en geen interruptie door anderen! "